&&&

İzole bir hayat surmek gerek herhalde acı cekmemek icin...su sıralar duygularımdan en azından bir kısmından kurtulmayı dilerdimki olmaz ama cogu isteklerim gibi ama uslanmaz istemekten...ne kadar direncli olsamda yetmez bir turlu bagısıklık kazanamadım...bir kadının'artık' bana yasatabilecegi acının bu denli olabilecegini ummazdım inanmak dahi istemezdim dusunemezdim bile ama kabullenmekten baska hicbir secenek bırakmadın bana mucadele gucumde kalmadı zaten bu terkedilis sonrası...ask yoksa neyin savasını surduruceksinki zaten bu kabullenis degil aslında cokus oldu benim icin zaman en iyi ilac der mantıgım en azından yaralar iyilesirde icerlerde bir yerde kalır hep burukluk hersey gecer hersey unutulur nede olsa unutmak muthis bir lutuf benim icin su sıralar nedense ofke bile duymuyorum zaman birseyler katmakton cok siliyor benden nefes aldıkcada silicek adı belki olgunlasma olcak dısarıdan bakıldıgında ama yitirmekten baska birsey degil aslında yasam verdiginden fazlasını istiyor gibi geliyor bazen hersey devam etsede herseye bakısın farklısıyor ve cevrende bunu tam anlamıyla kimseyle paylasma secenegin varda yok kimse ben degil benim bir baskası olmadıgım gibi yazmakta sacma gelsede tutarlı olan yanı kalıcı olması bunun insanlar olsede yazdıkları kalıcı yaptıklarından ziyade belki bir sure sonra okudugumda bunu neler hissettigimi hatırlamıyor olurum tebessum ederek.