...klasiktir bu laf ama hic kullanmayanımızda yoktur herhalde...ben sahsen istemezdim buyumeyi bize yüklenen bircogu anlamsız sorumlulukları ustlenmeyi zayıflıgımdan degil yaslanıldıkca kaybedilenler, kazanımlardan kesinlikle cok daha degerli oldugu icin...birkere cocuklugun vermis oldugu o sınırsız hayal gucu ve umut sanırım zamanla büyük tavizler verdiriyor bizlere tükenisse kacınılmaz oluyor tabi...anlam veremedigimse cocukluktan ergelige geciş ve daha sonrasındaki dönemlerde cevrenin baskısını&yönlendirmelerini yasamak her ne kadar umursamamaya calıssakta yada umursamıyormus gibi görünsekte...sanki yetistirilme tarzlarındaki ögretiler yetmezmis gibi birde bunlar eklenir...
En azından benim icin oyle...öncelikle hayata bakısım,olabildigince iyimser olmaya calısırım butun olumsuzluklara ramen yasam guzel ve bize sunduklarıyla yetinir veya daha fazlasını zorlarız hatta kimimiz abartır ve asla ulsamıyacagı hedeflere yorar kendini,oysaki bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen, aslında bu kadar basıttir bu olgu...zaten yasantım cok büyük beklentiler icinde gecmedi,var olanla yetinmeyi bildim her zaman vede gereksiz ve asla kazananı olmayan yarıslar icinde bulmadım kendimi hic nedeolsa hayatlarımız cok kısa ve bu zamanı iyi degerlendirmeliyiz bence, ölüm gercegi var sonucda asla degistiremedigimiz bırak degistirmeyi ertelemenin bile mumkun olmadıgı...gereksiz eglolarımızdan ve koplekslerimizden kurtuldugumuzda daha yasanabilir bir cevre olusuyor zaten en zoruda bunu basarmaktan ziyade idame ettirebilmek. dil destegi yetersiz
