10 Ağustos 2008 Pazar

efkarlıyım

bazen hicbirsey yetmiyor mutluluga varlık yokluk meselesindende ote doyumsuzluk kadarda kotu kısa surmesini dilemek ve umutlanmak tek tesellim.yasam gucum un azalmıs oldugu zamanlarda hicbir sey yada kimse iyi gelmiyor bana normal zamanlarda aklımın ucundan gecmeyen seyler zihnimi kemiriyor zoraki bir sekilde hayatın anlamını sorguluyorum. yasamak olmek anlamını yitiriyor bende bazen...cok sıkılıp
yasamdan dussem vursam dibe aynı anda "duman" dinlemek dilegi ile.oluyor boyle zamanlar insanı zorlayan ne kadar dısardan saglam gozuksekde ic yıkımları cok agır hasarlar bırakayor.'s...... boyle hayatı' demek en kolayı ama bosvermek yada baska kolay yollar bana zor.alısıgım hep terside gitmeye...

Hiç yorum yok: